MİZAH ve ŞİİR

*Değerli Ozanımız Enver GÖKÇE'yi
saygıyla anıyoruz*
“1920 yılında doğmuşum. Ankara'ya gelişimiz çok soğuk, hemen hemen kışın yeni başladığı zamana rastlar. O zaman dokuz yaşındaydım. Yağmurlu bir günde köyden ayrıldık. Arapkir'e ordan da Hekimhan, Kangal yoluyla Sivas'a kadar kara yoluyla ve kış vaktinde yolculuğumuzu sürdürdük.
Ulaşım yolları iyi değildi. Hatta o koşullarla zor ilerliyorduk. Ve hayvanlarla geliyorduk. Hanlarda yata yata. O zaman uzun bir yolculuktan sonra, on bir günde Ankara'ya gelebildik.”
* * * Kendi ağzından yaşam öyküsüne yukarıdaki sözlerle başlayan Değerli Ozanımız ENVER GÖKÇE’nin, Eğin ilçesine bağlı ÇİT Köyünde doğduğunu kaydedelim.
. . .
Usta Ozanımızı 19 Kasım 1981’de (Ankara) yitirdik.
Unutmadık...
Saygıyla anıyoruz...


....

GÖRÜŞ GÜNÜ
Bugün görüş günümüz

Dost kardeş bir arada

Telden tele

Mendil salla el salla

Merhaba!

İzin olsun hapishane içinde

Seni

Senden sormalara doyamam

Yarım döner cıgaranın ateşi

Gitme dayanamam

................... (1948)

ÖLÜM ADIN KALLEŞ OLSUN

.......................... Saffet Korkut için
Bir Saffet Hoca vardı dost bağında

Hürriyet yoktu sağlığında

Gün geldi gitti incecikken

Yiğitken, güzelken, gencecikken.

Şimdi ne kadar dost varsa arkasında

Hasatçı, öğrenci, öğretmen

Ne kadar gül varsa toprağımızda:

Daldırma gül, ak gül, gonca gül;

Ne kadar sevgili varsa arkasında:

Tiyatro, iş, kitap, şiir, marş

Yanar yanar ağlaşır cümlesi,

Çoban ateşi hatırasında.

Gâvur Müslüman demezdi

Kendisi için bir şey istemezdi

Yatak ölümü beklemezdi

Gitti vadesiz, gencecikken

Yiğitken, güzelken, incecikken

...

Ölüm, adın kalleş olsun!
* * *
AH LEN AH

Üşürülmüş

Yılan

Dilli

Bir

Hançerdi

Kardeşim

Yüreğime

Göğsüme

Kollarıma

"Bir

Dönüm

Mülk

Kan

Değerdi
Bizim

Buralarda

Kebanda

Ezirganda

Al

Sizin

Olsun

Helal.

Benden"

Sırtımda

Alacalı

Mintan

Boynumda

Yazma

Afilli

Kasketim

Düşmüş

Yere

Ayağımda

Kara

Kabar

Ayağımda

Soğuk

Kuyu

Lastiği

Boynu

Buruk

Kalmışım

Böyle

Ah

Len

Ah.
*-*- -0-
Biz olmasak gökyüzü * biz olmasak üzüm

Biz olmasak üzüm göz, kömür göz ela göz;

Biz olmasak göz ile kaş, öpücük, nar içi dudak;

Biz olmasak ray, dönen tekerlek, yıkanan buğday,

Ayın on beşi

Biz olmasak

Taşova’nın tütünü,

Kütahya’nın çinisi

Yani bizsiz

Anne dizi, kardeş dizi, yar dizi

Güzel değildir.

................ enver gökçe