HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard arda kaç zemheri
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar..
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım
Bir o yana,
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş, bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını, ilk sevmelerin
Yitirmiş öpücükleri
Payı yok, apansız inen akşamlardan
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni, anlatabilsem seni..
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmed ARİF
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder