MİZAH ve ŞİİR

http://mizahvesiir.blogspot.com/Nasrettin Hoca aramızda

BİR YATAĞA ÜÇ KİŞİ SIĞMAZNasrettin Hoca, hanımının ölümünden bir süre sonra evlenivermiş.
Evlendiği kadın da kısa bir süre önce kaybetmiştir eşini. Acısı tazedir.
İyi hoş...Fakat.evlendiği kadın Hoca’ya sürekli eski kocasını anlatıyormuş.
İşte;
“...benim eski kocam şöyle aslandı, böyle kaplandı... attığını vurur, tuttuğunu bırakmazdı... hem tay gibi, hem yay gibiydi rahmetli...” diye...
*
Yine bir gün yatakta kocasını anlatıyordu ki; Hoca, fena halde sinirlendi. Yaradana sığınıp öyle bir tekme savurdu ki, kadıncağız kendini yerde buldu..
Yeni hanımı sordu:
“-A Hoca, niye attın beni yataktan.?.”.
Hoca’nın cevabı dünden hazırdır:
“-Bre insaf a Hatun.!. Şu daracık yatakta bir sen yatıyorsun bir de ben...Yetmiyormuş gibi, bir de eski kocan... Eee, üçümüz sığamadık, sen de düştün...”

BUNCA TAVUĞA BİR DE HOROZ GEREK
Sivrihisar’daki çocukluk arkadaşları Nasrettin’le bir türlü baş edemeyince; toplanıp, kendi aralarında bir karar aldılar. Nasrettin’e haddini bildirmek için iyi bir oyun oynayacaklardı ona.
Nasrettin’i hamama çağırdılar.
Ona göre hava hoş.!.
Kalktı gitti Nasrettin.
Hamamda hep beraber soyunup dökündüler.
Yıkanmaya başladılar.
Anlaşma gereği -çocuklardan biri- çıktı ortaya:
“- Arkadaşlar.!” dedi, “hadi hep beraber yumurtlayalım , yumurtlamayan hamam parasını ödesin.!.”Olur mu, olur.!.
Herkes yanında getirdiği yumurtaları, “Gıt gıt gıdaaak.!.” diyerek yere bırakınca; olup bitenlerden habersiz olan Nasrettin şaşıp kaldı.
Çok geçmeden kendini toparlayıp, başladı horoz gibi ötmeye...
Oyunlarının bozulmakta olduğunu hisseden arkadaşları;
“- Yav Nasrettin ne yapıyon sen.!?.” diye itiraza başladılar.
Eee, Nasrettin bu; gerektiği yerde taşı gediğine koymadığı görülmüş müdür:
“- Niçin şaşırıyonuz arkadaşlar; bunca tavuğa bir de horoz gerekmez mi gari; yoksa nasıl yumurtlardınız.!?.”