teslimiyet
suyun sesine karışmıştı nefesi
çoğaldı masal ırmağında
ismine sığmadı
iki dudağı arasından çıkacak sözdeydi bahar
ki binlerce kez geldi
sükûnet içinde
-şiirle çıkıp geldi-
çocukluğun berrak sevinciyle
o kadar öte
bir o kadar hasret
hayatın içinden çıkıp da geldi
su gibi duruldu ten
-geçmişle buluştu yaşanan an-
bedene hapsoldu zaman
çok şey söylemek istiyordu -şefkatli ellerine-
sustu
gün güne sığmaz
-gece sığmaz geceye- gecenin suya resmedildiği an
ellerin göğe
kelimelerin söze mecburiyeti içinde
su renginde gölgeli
sır/lı bir teslimiyet
................ ferda balkaya çetin
/1o.o5.2o11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder