benim bidenecik, gözünün ışığına gurban olduğum, gıymatlı Emmim Oğlu,
.......... gurbanlar olurum sana!..hedayeler göndermişsin Ayşe Bacı’nın torunu Memed’le…-bayram hedayesi- demişsin, “Emmi Kızı’ma”…
ö’le bi hislendim ki galbimin içi gabardı… gabardı… ne edeceğimi bilemedim.. ”Emmim Oğlu’nun elleri degmiş buna” deye içlenirken gözlerimden yaşlar boşanıvedi!.. galagaldım ö’lece!...
heç bö’le olmadıydım… sevindim helbet! emme elimi süremedim!. Gıyamadım zaar sana!..aha!..ö’lece duruyo garşımda…açamıyom inan o’ssun!…elimi uzatıyom, elceğizimi ataş basıyo…yaşlar boşanıveriyo görmüyo iki gözüm…ağnayamadım ne deye böyle oluyom!..emme sen ağnamışındır…ben gibi de’elsin ki!..
Anam bile der; “senin şu emmi oğlundaki akıl bu köydeki heç gimsede yok!”..bizim köyden da’a dışarı gurbete para gazanmaya ilkin o getmeye cesaret ettiydi… arkası bak nası da gelivedi !..bizim yeni yetmelerin önünü aştı”!...
......... Canıma can gatan Emmim Oğlu, inan o’ssun pek hislendim… benim için işini gücünü bırakıvedin!… o gözel elceğizinle dokundun deye dokunduğun yerlere dokunuyom, hedayene bakıyom!…bakıyom!..emme açamıyom şincilik!!..ö’le bi dokundu ki sızı düştü ciğerime!.. hasretlikten heral!. sağolasın… işin gücün rast getsin.. emme hanı çok da mahcup oluvedim niyeyse!. hakkını helal edesin emi!..
buraları sorarsan hanı dügün şenlik var dediydim ya devam ediyo ö’le…
en son ırahmatlı Üseyin dedenin torunu , böyük okul okuyan hanı, onun dügününü ettik… pek şenlikli oldu..adını getiremediydim ögrendim.. hanı bizim burada Sülo, diyolardı..emme şinci gızıyomuş, herkeşi de tembih etmiş, “bana Sülo demeyin” deye…köynen şeher bi olur mu heç? eyi demiş!..
onun dügününü anlatıverem sana…
.... şinçi; mor fistanı, şalvarımı geydim.. pullu yazmamı da bi gözel bağladım.. boncuklu halay mendilimi de belime dakdım gettik dügüne anamla…
bi galabalık bi galabalık! köyde adam galmamış gelmiş!
davul çalıyo ki güm de güm!...
bizim buraların halay havası…bilirsin..
lay lay lom da lay lay lom
iki ileri bi geri iki ileri bi geri
başladım ben hemencik halayda baş dutmaya…yanaklarım olmuş al!.. gaptırıvemişim gendimi halaya.. bu halayı sennen birlikte ögrenmiştik hatırladın?!. Ondan çok severim” lay lay lom’u”!…
..... Davul susmuş ben ha bire dönüp duruyom… gimse beni durduramayo… gimse anlamayo tabi… benim sennen halaya devam ettigimi!... sona bi gözlerimi açtım ki sen gaybolmuşsun!. gözlerim doluvedi… oturuvedim anamın yanına…bizim Sülo’nun şey yani Süleyman’ın şeherli misafirleri bayılmış halay çekişime…
“gözel de türkü çığırır” demiş, bizim Sülo, şey Süleyman deycektim… hanı biliyon ben çabık unutuyom bana deneni!… gafa işte!…
Bi de benden türkü çığırmamı istedi şeherliler..
eyi dedim…eglensinler!.. çığırıverem…
gözlerimi gapayıp başladım çığırmaya, galbime seni getirerek…
Emme buğez dertli sö’ledim…
..... Benim derdim bana yeter
Ayrılık ölümden beter
Yarim gitti gurbet ele
Gönlüm hep hasretlik çeker
..... Oy dağlar nidem nidem
Yarsız ben nere gidem
Düşmüşüm bir karasevdaya
Ben ölem artık ölem
..... Sarı yaprak gibi kaldım
Eller güldü ben ağladım
Yüreğim oldu viran
Başıma karalar bağladım
..... Oy dağlar nidem nidem
Yarsız ben nere gidem
Düşmüşüm bir karasevdaya
Ben ölem artık ölem
.......... aha şinci sana bu zatırları yazıyom ya iki gözüm de galbim de doluvedi!. neyse!.. seni üzmeyem şinci… biliyom ki sen de hasretlik çekersin… sen bana gıyamayon ya ben sana heç ama heç gıyamayom!.. gözel Allah’ım galbine heç daral getirmesin!..
çok çok selam ediyom gıymatlı Emmim Oğlu.. eyilikle galasın…
............ Emmi Kızı…
TELİF HAKLARI / "Bu Blog İnternet sitesindeki eserlerin, 05.12.1951 tarih ve 5846 sayılı FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNU uyarınca eserden kaynaklanan mali ve manevi hakları eser sahiplerine aittir, izinsiz kullanılamaz." />>devam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder