Gıymatlı Emmi oğlu,
Bu sıralar içim bi kaynayo bi kaynayo heç sorma!
Heç sorma emmi oğlu!..
nidendir bilemeyom…
Hatça kız; “bahar geldi de ondan” deyo…
Gülü gülü veriyo gene…
Ben de deyom ki,
gayrı yollar açıldı…anla gari…
emmi oğluma çarçabuk gider her bi şey…
dedim de aklıma geldi…
dün hava öyle gözeldi ki! dayanamadım…
Yetim’i aldım yanıma,
çıkıvedim dışarı.
Hani bizim bağın ötesinde bi dere vardı ya, bilirsin…
Maviş dedem kenarına söğüt diktiydi. Dalları aşağıya
kadar sarkıyodu,
senlen bi saklanmıştık içine, oynarken…
bizi bulamamışlardı hatta..hava kararmış, anam da merak
etmişti hatta…gözel günlerdi…(çocukluk işte)…
hah işte!
Dereye vardım. çömeldim kıyıcığına… avucuma su doldurdum , buz gibi…
İçirdim Yetim’e…kendi ellerimle…
Kalan suyu döküverdim dereye, ziyan olmasın deye…
Sade o mu?
Değil helbet!
.............. Sonacığıma dedim ki:
Avucuma su koydum
Ben bu yola baş koydum
Seni gelecek diye
Sol yanımı boş koydum
dedim, Yetim meledi… meledi de meledi…
durur muyum?
.......... Ona da söyleyividim bi mani…
Yetim’im var kınalı
Başı sanki sırmalı
Mektubu gelen yari
Sarmalı da sarmalı
İşte böyle sevgili emmi oğlu… sen iyisin de’el mi?
Eyi olduğunu habar aldığımda daha bi eyi oluyom,
onu da biliyon de’el mi?
............... hadi kal sağlıcakla…
eyi bakasın kendine
.............. emmi kızı
ileti_03 Mart 2010-18:15
TELİF HAKLARI / "Bu Blog İnternet sitesindeki eserlerin, 05.12.1951 tarih ve 5846 sayılı FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNU uyarınca eserden kaynaklanan mali ve manevi hakları eser sahiplerine aittir, izinsiz kullanılamaz." />>devam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder