MİZAH ve ŞİİR

 “BİR ÇOCUĞUN GÜNCESİNDEN”

                                           Aylin Sayman SAMAT

Öyle kitaplar vardır ki, ikinci bi defa daha okunma şansını daima hak ederler. Çünkü ilk okuduğumuzda gözden kaçan o kadar çok detay saklarlar ki içlerinde...

Son okuduğum kitap da bu tarzda bir eserdi. Anlaşılır ifadelerle yazılmasına rağmen, "çift yönlü" diye tabir edebileceğim bir kitap... Yani, hem çocukların; hem de yetişkinlerin farklı şeyler bulacağı bir kitap...

          Usta kalem Sevdakâr ÇELİK'in Akvaryum Yayınevi’nce yayınlanan 'BİR ÇOCUĞUN GÜNCESİNDEN'  adlı günce-romanından bahsediyorum. Çok bilimsel, ağır ve ağdalı ifadeler kullanmadan; çocuklarımızı anlamanın hiç de zor olmadığını, okuyucusunu da sıkmadan anlatıyor yazarımız.

         Eğer kitabı bir çocuk gözüyle okursanız; ilk öne çıkan, dikkatinizi çeken; çocuğun okul yaşamı, bilmeceler v.s olacaktır. Ve_ “Bu kitap bana ne verebilir ki?” türünden haksız bir soru takılır belleğinize. Çünkü bir çocuk bakış açısıyla okunduğunda, net ve derin anlamları kaçırmanız mümkündür.

Peki, öyleyse; bir de ebeveyn olarak okuduğumda gördüklerimi aktarayım:

Çocuklarımızın aslında bizden çok bi şey istemediğini gördüm. Onları anlamak aslında sanıldığı kadar zor değil. O küçük yüreklerin ufacık şeylerden bile kendilerine nasıl büyük mutluluklar çıkarttıkları o kadar güzel ifade edilmiş ki.

Çocuklarımızın ebeveynlerinden aslında çok da fazla bi şey istemediklerini anlatıyor bize yazar.

Bir çocuk ne ister?

Sevgi, anlayış, şefkat (...) ve her şeyden öte / “klasik bakış açısıyla” çocuk değil; insan, özen ve saygıyı hak eden bir birey yerine konulmak isterler. Ve biz anne babalar bunu hiç yapmayız. Kabullenmeyiz çocuklarımızın aslında farklı kişilikler olduğunu. Hep biz yönlendirelim, hep bizim kontrolümüzde olsunlar isteriz. Öyle ki, büyüdüklerinde ne olacağına kadar biz karar veririz. Onları birey olarak görmeyiz, çünkü çocuktur ve hiç bir şeye karar verme yetkisi yoktur. Onların aslında küçük bireyler olduklarını kabul etmediğimiz gibi isteklerimize itiraz ettiklerinde de kızarız, o masum küçük yüreklere. Sanki bizler hiç çocuk olmamışız gibi.

         Yazarımız Sevdakâr Çelik bu eserinde şöyle diyor:

“-Görüyor ve inanıyorum ki; çocuklar tertemiz duygu ve düşüncelere sahiptirler. Onlar nasıl şekillenirse hayatlarını öyle sürdürürler.” /  Kısacası çocuklarımıza yol gösterelim ama hayatlarına karışmayalım.

         Ayrıca yazarımız; eserinde, Doroty Nolt'un kısa, etkili ve uyarıcı sözlerine de yer veriyor. Bütün bunların haricinde yazarımız 120 sayfalık eserine o kadar çok şey sığdırmış ki... Yeter ki kelimelerin altındaki derinlikleri ve anlamları keşfetmesini bilelim.

Kısaca özetlemem gerekirse; çocuklarımızı birey olarak görebilmemiz, küçük de olsalar onların kararlarına saygı duymamız, onları anlamamız gerektiğini ve bunun gibi nicelerini anlatıyor anlamak isteyenlere.

BİR ÇOCUĞUN GÜNCESİNDEN; daha mutlu, kendine güvenen nesiller yetiştirebilmek adına kaleme alınmış; biz ebeveynlere yol gösterici bir eser...

*+*    31 Mayıs 2012_17:11