Biliyon mu bunnumda tütüyon!. Emme nediyim! Daş basıyom bağrıma da kimseciklere deyemeyom!..
Gurbanlar olam geldiğin yollara!...
Biliyon mu, gelcem deye habar ettiginden beri aşdan sudan gesildiydim..
Anam: “O ne gız? Gene bi hallar olmuş sana!..” dimesine galmadan yanağımın alından annayıvediydi.. Bi gızardım bi gızardım!...Netceğimi bilemediydim..
-“Annaşıldı..Gafan garışmış gene!.Helkeleri goy öteye, ben dolduram iki dakkada!. Gene döker mökersin!”
Geldin emme.. Heç bişey annamadım!. Bi gün bilem de’el.! Bi galbim olduydu ki gocaman!. Gan ter içinde galdıydım ellerimi duttun ya!. Ağşamları yastığıma başımı goyunca hepiciğini hayalliyom.. Öö’le bi gızıvedim ki gendime sonasında, dilim boğazıma dügümlenmiş gibi gonuşamadım sana gözel gözel! Ona üzülüyom şinci! Hatça Kız’a anlatıvediydim sennen gavuşmamızı.. Gene aynen gülügülüvedi gaşlarının altından..
-Gabilleştik tez zamanda gene gelcek, dedim.
Geçenlerde Hacı Memiş’in ortanca gızı Dudu’nun gınası vardı. Oğlan, garşı köyden Sarı Reşit’in güççük oğlu.. Adını getiremedim.. Eşya meşya almadılar. Zati iç güveysi geldi.. Dügünde heç keyfim yoğdu.. Halay malay da çekmedim. Türkü de çığırmadım. Canım istemedi niyeyse!.
Satı Deyze başladı gene laf atmaya:
- “O ne gız!. Yavuklundan habar gelmedi mi yoğsa?. Sen da’a bekle! Emsallerin baş göz oluyo görüyon!.”
Gözlerim doluvedi!. Anam: “-Elleme gendi derdine yansın. Onun gızı temelli evde galdı ya!” dedi de galbime ferah geldi. . -“Densiz n’olcak!.” deye herslendi anam.
Gızar mızar emme gene de dutar gorur beni de seni de… Ben de biliyom ki Emmim Oğlu vaktını saatını bilir, ele ne düşe! Hasretliği olmasa bi de! Hasretlik olsun tek, hastalık olmasın da…
Hastalık deyince aklıma düştü.. Biliyon mu köyümüzün de artık bi tokturu var.. Daa bi hafta anca oldu geleli.. -“Nası ağnayacağsa!.” deyo, anam…-“El gadar çağa…” Gocuman mektepler bitirmiş helbet ağnar. Ne gözel!. Biz gibi cahal galmamış ya!. Köyümüze bi toktur ilazımdı de’el mi?. Gar gış şehere getmekten insanımız eyice bunaldıydı zati.. Şincilik canımız eyi.. Tokturluk olmak zor.. Allah goruya hepiciğimizi.. Aha da’a yeni Gaffar Usta tütünden hastalandı da gecenin bi vaktı şehere zor gavuşturdulardı. O günden kelli hastanede yatıyo... Gupguru galmış deyolar… Ama eyiymiş… tütünü bıraktırmış tokturlar..
Allah biliyo ya, tütün içmene göğnüm ırazı olmayo!.. Sen öskürdükçe benim içim daralıyo sana bi şey olcak diye gorkuyom… hani hatırıma bi eycene düşün deyom.. emme biliyom ki sen benden da’a eyi düşünüyon herbişeyi… Şincilik bu gadar yazıyom.. Eyi bakasın gendine..
Şeyy!. İçime gene bi ümit düşüvedi işte gene gelcen deye…
Gelesin ki şu Satı Deyze’ye bi havam os’sun!.. Hemi de galbim irahatlasın..
Çokcana selam ediyom.. Habarını bekliyom bilesin!.. -- .
........... Emmi Kızı…
ileti_25Haziran2012_15.04 _
TELİF HAKLARI / "Bu Blog İnternet sitesindeki eserlerin, 05.12.1951 tarih ve 5846 sayılı FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNU uyarınca eserden kaynaklanan mali ve manevi hakları eser sahiplerine aittir, izinsiz kullanılamaz." />>devam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder