insan hiç tanımadığı bir anneyi de sevebilir
oyalar yapıp ellerinden öpebilir hayalinde örneğin
yağmurlar yağarken onun için iyi dileklerde bulunabilir
güneşe hasret saçlarına türküler yakıp şiirler yazabilir
gençliğini dinleyebilir örneğin anne gözleri ebruli bakarken uzaklara
.
gördüm ki kirpiklerine dokunsam bir annenin
bebek kokulu patikler koyar avuçlarıma çeyiz sandığından
bir masala uzasam bir anne karşılar beni ince yüzüyle
kapı eşiğine otursam beyaz badanalı ev kokar fesleğenlerle birlikte
kuştüyü yastıkların anne ellerinden çıkmış yumuşaklığı gibi
hiç dokunmadığı bir annenin yumuşaklığını da hissedebilir insan
anne diyebilir sevincinden çizerken rahvan bir atı beyaz anı defterine
.
insan hiç görmediği bir anneye de sarılabilir ceylan çevikliğiyle
düşlerine saklayabilir örneğin tararken saçlarını gümüş saplı tarakla
yıldızlardan taç yapabilir ipeksi dokunuşlarla göğün kapısını açarak
sakladığı hasretleri omuzlayabilir alaturka şarkıların içli sesinden geçerek
insan dal dal büyüyebilir kentin ilk ışıklarını alarak annenin kucağından
.
kim bilir hangi gecenin hangi saatinde sesine bir karanfil saklar bir anne
soluğu gülistan bahar motifli elbise olur çocuklarına mayıs akşamı sıcaklığında
ferda balkaya çetin
25 mayıs 2001
i-.25 Mayıs 2012 _00:54
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder