15 Nisan 2016 Cuma

Sevdakâr ÇELİK *yazısı* "DEĞERLİ DOST, EĞİTİMCİ_ŞAİR MÜRSEL ADIGÜZEL’İN HAFIZASINDA, ANILARINDA VE KİTABINDA YER ALMAK..."


Alsancak’tan metroya binmiş ve ineceğim istasyona gelince, önce yağmur sürpriziyle, ardından Burhan GÖRKEN’in telefon sürpriziyle karşılaşmıştım (25.03.2016).  O telaşla bulduğum bir saçak altında onu dinlerken, heyecanlı sesiyle yağmurun gürültüsünü bastırıyordu Burhan. “Abi!” diyordu, “Siz,şair Mürsel ADIGÜZEL’i tanıyor musunuz?”
Yağmur ve telefon sürprizinden sonra, işte bir sürpriz daha...
“Nasıl tanımam Burhan’cığım? Kusura bakma ama asıl sen nereden tanıyorsun diye soracağım yani!.” dedim... ve ekledim: “Mürsel ağabeyle aynı öğretmen okulundan mezun olduk. Bizim üst devreden, iyi yürekli ve unutulmaz bir ağabeyimizdir. O, 1966-67 öğretim yılında, ben 1969-70 öğretim yılında mezun olduk. Yani Burhan’cığım, dikkatini çekerim, yarım yüzyıl öncesinden söz ediyorum. :)” diye sözümü sürdürürken, yeni bir sürprizle daha karşılaştım. Etti mi sana dört:
“Sevdakâr abi” dedi Burhan. “Mürsel ağabey de sizi unutmamış ki, ‘Karapapaklar ve Öykülerim’ adlı yeni kitabında sizden de söz etmiş. İsminiz geçince heyecan duyduk. Soyadınızı yazmamış ama siz olduğunuzu sorup öğrendim. İmza günü vardı.  Kitabı imzalatıp size göndereceğim, adres verir misiniz?” diye de sordu.
Ben Burhan’ı bu kadar heyecanlı görmemiştim. Onun heyecanı, yağmur altında ıslandığımı bile unutturdu.
“Dilerim bir gün sen de mizah öyküleri kitabınla çıkarsın karşımıza ve bizim de bu denli bir heyecan duymamızı sağlarsın Burhan’cığım.” dedim. Duyarlılığı, nezaketi için teşekkür ettim. Mürsel ağabeye selam ve sevgilerimi iletmesini diledim. 
**
Heyecanla beklediğim kitap, Burhan GÖRKEN sayesinde elime ulaştı. (06.04.2016)mn
*
Rastgele sayfaları karıştırırken, epeyce okumuş oldum.
Mürsel ADIGÜZEL ağabeyimizin bundan 36 yıl önceki anılarına göz gezdirirken, çok değerli ve unutulmaz dost adlarıyla karşılaştım. Eğitimci Zübeyit ÇELİK, Yaşar AYAZ, Av.Abdurrahman, Av.Murat, Dost Kitabevi’nin sahibi Zeki Naci, Dr.Selahattin, Öğretmen Nurettin... ve daha nice kadim dost adı... Onur ve mutluluk duyacağım ifadelerle bizi de anmış,sağ olsun! (sf-192)
*
Kitabı adıma imzalatarak(2016.03.26,İstanbul_)adresime gönderen; dostum, kardeşim arkadaşım Burhan GÖRKEN’e gelince... O, benim iki yıllık köy öğretmenliği dönemimden, kıymetli bir öğrencimdir.(Göldalı Köyü_1970-71_72)  
Kıvanç duyarak belirtmeliyim ki; http://lahmacunmizah.blogspot.com.tr/ ‘de yer alan başarılı mizah öykülerine imza atan bir yazı ustasıdır da. 
Mürsel ADIGÜZEL’in “Karapapaklar ve Öykülerim” adlı yeni kitabına ilişkin –aşağıdaki- tanıtım yazısı ise, işte bu sevgili dosta, Burhan GÖRKEN’e aittir.
 

Sevdakâr ÇELİK
06.04.2016mn

** 
ONURLU VE GERÇEK BİR YAŞAM ÖYKÜSÜ
   
Eğitimci-Şair-Yazar  Mürsel ADIGÜZEL’in “Karapapaklar ve Öykülerim”  adlı yeni kitabı Dahi Yayıncılık  tarafından yayınlandı.
   Son zamanlarda okuduğum; ilgi çekici, sade bir dil ile yazılmış harika bir kitap
  Kitabı iki ana bölümde incelersek... Birinci bölümde;            
Karapapaklar hakkında genel bilgiler ve yazarın büyük dedesi Karapapak genci Adıgüzel’in aşkı hikayesi...
   İkinci bölümde;  Bir köy öğretmeninin öyküleştirilmiş anıları...
   Bu anılarda bir köy çocuğunun okuma aşkı, Bir köy çocuğunun öğretmen okulunda okuma hayali ve yaşam mücadelesi... ve İdealist bir öğretmenin yaşam öyküsü yer alıyor.
    Sonrasında, “Yaşanmasa daha iyi olurdu.” diyeceğimiz bir dönem, 12 Eylül dönemi geliyor.
   12 Eylül dönemi ve bu dönemi fırsat bilenler tarafından kurulan kumpaslar sonucu haksız tutuklamalar, gözaltılar ve işkenceler.
     Bir eğitimcinin insan yetiştirme ideali olmasa katlanması zor bir dönem.
      Ve nihayet gerçeklerin ortaya çıkmasıyla yeniden göreve dönüş.
     Kimi zaman nemli gözlerle okuyacağınız gerçek, onurlu bir yaşam öyküsü.
     288 sayfalık bir yaşam öyküsünü birkaç cümle ile ifade etmeye çalıştım. 

    Burhan GÖRKEN 
 _Ümraniye / Serhat Birikim_
Tarih: 21-03-2016 _23:32:43 
Güncelleme: 22-03-2016_ 00:19:43
**

 Mürsel ADIGÜZEL_Yaşamöyküsü:
1946’yılın da Kars’ın- Arpaçay ilçesine bağlı, Koçköyü’nde doğdu. İlkokulu köyünde, orta öğrenimini, Kazım Karabekir İlk Öğretmen Okulu’nda okudu ve 1967 yılında öğretmen oldu. Aynı yıl İzmir-Bergama İlçesi- Karaveliler Köyü’nde görevine başladı. Eskişehir Açık Öğretim Fakültesi’ni de bitirerek, öğrenimini tamamladı. Askerlik hizmetini Denizli’de yapan Adıgüzel, sırasıyla: “Van-Özalp-Çamurlu Köyü”, “Bursa-Orhaneli-Balantdanışment Köyü”, “Kars-Arpaçay-Karakale, Arslanoğlu, Bardaklı ve Koçköyü’nde”, “Balıkesir-Taşkesiği ve Şamlı Kasabası’ndan sonra”, İstanbul-Beykoz ve Ümraniye İlköğretim okullarında çalıştı.. Uzun yıllar idarecilik yaptı ve 1995 yılında, bu onurlu görevinden emekli oldu.

ESERLERİ:
,“Serhat Kültür Dergisi’nde” çeşitli makaleler yazmaktadır. Birtakım konularda, araştırma çalışmaları olan Adıgüzel’in, basılı eserlerinden “ŞİİRLERLE BAYRAMLAR” ve “VATAN HARİTASI ”piyesi ile “VARGİT KENDİ YOLUNA”, 'YÜREĞİMİN SESİNİ DİNLE' ve 'ADAM OLURSUN' adlı şiir kitapları bulunmaktadır. Dem Vakti Şiirleri Antolojisi(1-2), Deli Mavi Sevdalar Antolojisi, Güllük Güldestesi ve Şairane Antolojisinde çeşitli şiirleri yayınlandı..
**
...şiirinden bir örnek:
BANA NE KALIR
İş yapmadan yok edersen zamanı
Bilmiyorsan günden sana ne kalır
Yaksan çıkar ocağının dumanı
Çıkmıyorsa ondan sana ne kalır

Dünya bizim biz de onda insanız
Her devirde yaşayanı ansanız
Bir gün kara toprak oldun sansanız
Nefes gitse sondan sana ne kalır

Karlı dağlar fırtınalı boralı
Düz ovalar sisli olur oralı
Günler aylar olmuş olur sıralı
Yıllar bitse günden sana ne kalır

Boyun büküp kader deyip ölmeyin
Yaşam senin olur geri kalmayın
Diri kalın cesur olun solmayın
Solan solsa candan sana ne kalır

Bağrım açık mahcup gezmem bilesin
Vicdansıza sormam içten gülesin
Yol yordamı bil ki başta kalasın
Bilmiyorsam benden sana ne kalır

Mürsel bunu hem söyleyip hem yazdı
Tele döktü vuran mızrap çok sözdü
Dilden dile elden ele hep gezdi
Akıp giden sondan sana ne kalır
                       Mürsel ADIGÜZEL
*
              BİRDEN
Coşar yürek seller gibi  
Aşar dağı taşı birden.  
Naz eğleme eller gibi  
Garip kaldım soldum birden.

Ne gariptir kanım coştu
Elime bir el dolaştı
Hayal değil gerçek düştü
Aptal gibi oldum birden.


El uzattın elin tuttum
Gülen gözde son umuttun
Gittin ama bak unuttun
Kalbim yanar kaldım birden.

                           Mürsel ADIGÜZEL
 

1 yorum:

Unknown dedi ki...

Göstermiş olduğu ilgi ve vermiş olduğun emeğine çok teşekkür ediyor, sevgiler sunuyorum.